Zaśpiewam teraz swoją pochwalną pieśń. Chwała niebiosom za samotność. Chcę być sam. Chcę zrzucić z siebie zasłonę istnienia, chmurę, która się przeistacza pod najlżejszym tchnieniem, dzień i noc, i cały dzień, i całą noc. Siedząc tutaj, zmieniałem się (...) Teraz nikt mnie nie widzi i już się nie zmieniam. Chwała niebiosom za samotność, która zdjęła ciężar z oczu, położyła kres zachodom ciała i usunęła wszelką potrzebę kłamstw i fraz.
Zaśpiewam teraz swoją pochwalną pieśń. Chwała niebiosom za samotność. Chcę być sam. Chcę zrzucić z siebie zasłonę istnienia, chmurę, która się przeistacza pod najlżejszym tchnieniem, dzień i noc, i cały dzień, i całą noc. Siedząc tutaj, zmieniałem się (...) Teraz nikt mnie nie widzi i już się nie zmieniam. Chwała niebiosom za samotność, która zdjęła ciężar z oczu, położyła kres zachodom ciała i usunęła wszelką potrzebę kłamstw i fraz.