Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

Leżeli przecież tak blisko siebie, najpierw znalazły się ich ręce, zaplatali dłonie tak mocno, że nad ranem nie mogli się od siebie uwolnić, jakby one zamarzły, ona pytała: "Które dłonie są twoje, a które moje?", on odpowiadał: "Wszystkie są twoje".

Autor: Mirosław Nahacz
0

Więcej cytatów od tego autora

Zmieniamy się, ale osobowości zostaną. Domyślają się, że przed nimi zawsze ktoś jest, i po nich również. Że są po prostu wrzucenisam środek czegoś, co już było. Że to jest płyta, która stale się zacina. I ma mnóstwo rys. Do tego piracka. Za to spis utworów jest tak czytelny, że od jego wyrazistości aż chce się rzygać.
Autor: Mirosław Nahacz
0
Robert Robur poruszył nogą i ręką, a w pokoju śmierdziało dymem i ciałem, bo człowiek, który śpi w ubraniu, paruje przez sen; opary przetrawionego alkoholu całą noc przeciskają się poprzez pory skóry, przylepiają się do zakurzonych ścian, a ciśnienie papierosowego dymu, który wypełnia szczelne mieszkanie, nie pozwala im od nich odpaść.
Autor: Mirosław Nahacz
0
Bóg nam robi kawał, żeby nie było za nudno, myśli sobie "wszystko macie wporzo, więc dopierdolę wam ciągłe egzystencjalne lęki, żeby nie było, że macie raj na ziemi".
Autor: Mirosław Nahacz
0
Albo robiło się ciemno i wszystko zaczynało być jeszcze bardziej nijakie. Albo powoli umieraliśmy.
Autor: Mirosław Nahacz
0
Najlepszym wyjściem jest nie wchodzić
Autor: Mirosław Nahacz
0
Ta pora to nie była ani noc, ani dzień, ani nic pomiędzy. To było wszystko naraz i zachmurzone niebo jako dodatek gratis, bo Bóg, być może, tak jak wszyscy studiował marketing i zarządzanie.
Autor: Mirosław Nahacz
0
Kiedy ktoś umiera, najbardziej rzuca się w oczy właśnie to miejsce, które po sobie zostawia, jakby wyrwał ze sobą część krajobrazu, i przez tę dziurę wpada teraz jakieś światło i razi tak, że nie można dłużej na nie patrzyć.
Autor: Mirosław Nahacz
0
Czasami robiło im się tak ciepło, że to wyciskało im łzy. Jeden wspólny oddech, bicie serc, skurcze mięśni pompujących krew, tętno, temperatura, zapach oddechu, tożsamość ciał, Robur czuł swój dotyk na jej twarzy, czuł swoje usta całując jej usta, roztopioną słodycz w najmniejszej kropli jej śliny, czuł w sobie jej ciepło, a przecież trzymali się jedynie za dłonie, leżeli wtedy obok na łące, zapach lasu miał niemal barwę, jak gęsty dym z aromatycznej flary, ich ciała płynnie przechodziły w powietrze, traciły gęstość, patrzyli w
Autor: Mirosław Nahacz
0
I tak to się kiedyś skończy żoną, rodziną, domem i uporządkowanymi duperelowatymi błędnymi kołami. Chyba że ktoś z nas wpadnie w syf, ale raczej nie. Wiedzieliśmy, że inaczej udaje się tylko nielicznym, że o tych nielicznych potem się opowiada, że to są legendy
Autor: Mirosław Nahacz
0
Teraz nie miał nic. Ani miłości, ani pieniędzy. Z każdą godziną robił się coraz starszy, na samą myśl o pracy w zawodzie czuł się, jak gdyby ktoś wtłoczył mu do brzucha litr posolonej herbaty. Bolała go twarz.
Autor: Mirosław Nahacz
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Mirosław Nahacz
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy