To, co ludzie mówią, uważa się za bardziej niezobowiązujące niż oświadczenie pisemne. Słowo napisane uznaje się za poddanie refleksji i rewizji autora, przejrzane przez zwierzchników i wydawców. Łatwiej je potwierdzić lub obalić, ma też bezosobowy i obiektywny charakter (...) słowo pisane jest ze swej natury kierowane do świat, a nie do jednostki. Słowo pisane jest trwałe, mówione - ulotne; i dlatego jest bliższe prawdy, niż mowa.
To, co ludzie mówią, uważa się za bardziej niezobowiązujące niż oświadczenie pisemne. Słowo napisane uznaje się za poddanie refleksji i rewizji autora, przejrzane przez zwierzchników i wydawców. Łatwiej je potwierdzić lub obalić, ma też bezosobowy i obiektywny charakter (...) słowo pisane jest ze swej natury kierowane do świat, a nie do jednostki. Słowo pisane jest trwałe, mówione - ulotne; i dlatego jest bliższe prawdy, niż mowa.