Patrzyć, jak słabną siły, jak dzikie męstwo zamienia się w bezbronność, jak władzę wypala ból niby susza trawy - takie widoki wzbudzają w nas nie tylko litość, ale także - i równie naturalnie - odrazę i pogardę. Smutek wobec naszego umierającego dowódcy jest zapewne szczery, niemniej jednak musimy się spieszyć, by opuścić ten dogasający płomyk, zanim narastający chłód nie dosięgnie i naszego losu. Jego chwalebne czyny są już przeszłością, a my mamy prawo go opuścić, ponieważ musimy żyć - rozwijać się, jeśli potrafimy - a gdy odsu
Patrzyć, jak słabną siły, jak dzikie męstwo zamienia się w bezbronność, jak władzę wypala ból niby susza trawy - takie widoki wzbudzają w nas nie tylko litość, ale także - i równie naturalnie - odrazę i pogardę. Smutek wobec naszego umierającego dowódcy jest zapewne szczery, niemniej jednak musimy się spieszyć, by opuścić ten dogasający płomyk, zanim narastający chłód nie dosięgnie i naszego losu. Jego chwalebne czyny są już przeszłością, a my mamy prawo go opuścić, ponieważ musimy żyć - rozwijać się, jeśli potrafimy - a gdy odsu