Wiosna 1939 roku. Ogrodem Saskim w Warszawie, jednym z piękniejszych wówczas parków Europy, idzie Wanda. Wraca z wykładów, jest studentką. Próbuje odpowiedzieć sobie na wątpliwości, które ją dręczą: "Kocham...czytaj dalej
Czy można w tym samym utworze pokazać dramat, rozterki kobiety imieniem Wanda, na którą zwaliła się jak największe nieszczęście wojna, czyniąc ją wdową, kobiety, której celem jest nie konspiracja, lecz wychowanie...czytaj dalej
Och, ci mężczyźni. Równie łatwo jest im tłuc szyby, awanturować się, iść na wojnę, jak dawać bukiety róż.
Plotki są jak dym, nie mogą powstawać bez ognia.
Więcej