Stanisław Brzozowski


Ta osoba nie ma jeszcze biografii w serwisie Granice.pl Jeśli chcesz, by to się zmieniło, prześlij nam tekst o niej na pr@wwpol.com

Gatunki literackie: Socjologia, filozofia, Biografie, wspomnienia, listy, Historyczne

Stanisław Brzozowski - najnowsze książki: Pod ciężarem Boga, Wiry, Płomienie, Pamiętnik, Głosy wśród nocy, Płomienie, Wybór pism estetycznych,

1 osób przeczytało książki autora

14 osób chce przeczytać książki autora

Stanisław Brzozowski - twórczość

Okładka - Pod ciężarem Boga, Wiry, Płomienie
Pod ciężarem Boga, Wiry, Płomienie

Kolejny tom dzieł Stanisława Brzozowskiego, tekst i notę wydawcy opracował Maciej Urbanowski, posłowie napisała Marta Wyka. Powieści Stanisława Brzozowskiego to niezwykłe połączenie gatunku stricte literackiego...czytaj dalej

Okładka - Pamiętnik
Pamiętnik

Stanisław Brzozowski (ur. w 1878 r., zm. w 1911 r. we Florencji), jeden z najbardziej twórczych umysłów w literaturze polskiej XX wieku, ?człowiek wśród skorpionów wedle poświęconego mu studium Czesława Miłosza...czytaj dalej

Okładka - Głosy wśród nocy
Głosy wśród nocy

Głosy wśród nocy to ostatnia książka Stanisława Brzozowskiego. I choć uznawana jest za jedną z najważniejszych w dorobku autora, nie była nigdy wznawiana od pierwszego wydania w 1912 roku. Najwyższy czas, aby...czytaj dalej

Okładka - Płomienie
Płomienie

Historia rosyjskich rewolucjonistów o potężnym ładunku emocjonalnym i ideowym. Napisane w 1908 roku "Płomienie" nazwane zostały niegdyś "pierwszą polską powieścią intelektualną". Brzozowski...czytaj dalej

Okładka - Wybór pism estetycznych
Wybór pism estetycznych

Leopold Stanisław Leon Brzozowski - jeden z najoryginalniejszych polskich filozofów XX wieku, czołowy krytyk literacki okresu Młodej Polski, powieściopisarz, publicysta społeczno-polityczny - żył niespełna...czytaj dalej

1
Cytaty Autora

Miłość jest dumna i bez dumy nie może się obejść, rozwinąć. Miłość bez dumy jest chora, upokarzająca.


Więcej

Żyć poza człowiekiem. Przyszło mu do głowy, że powinno się wyjść przede wszystkim ze skóry języka, zapomnieć mówić. Jeżeli człowiek jest tylko nie znaną samemu sobie, tresowaną istotą, zna tylko swoją tresurę i uważa ją za samego siebie. Nie wie, kim jest, kim byłby sam, zdziczały wśród nocy. Rysy twarzy, kształt, samo ciało może być tylko przyzwyczajeniem, pomyłką, słabością bezcielesnej duchowej istoty. Żyć tak, abyśmy się wzajemnie czuć mogli. Jak owce wśród burzy. Skulić się i czuć się wzajemnie, drżeć i czuć się wzaje


Więcej
Wszystkie cytaty tego autora Dodaj cytat tego autora
Reklamy