Marek Stelar


Marek Stelar to polski pisarz, będący z wykształcenia architektem. 

Gatunki literackie: Kryminał, sensacja, thriller, Dla dzieci

Marek Stelar - najnowsze książki: Król uzdrowiska, Czarna wdowa, Blask, Chaos i spółka na tropie. Tajemnica zaginionego konia, Kameleon,

Średnia ocena książek Marek Stelar: 5.03/6

239 osób przeczytało książki autora

89 osób chce przeczytać książki autora

Marek Stelar - biografia, życie i twórczość

Marek Stelar urodził się w roku 1976. Jest absolwentem architektury Politechniki Szczecińskiej, a zawodowo związany jest z Wydziałem Infrastruktury Zachodniopomorskiego Urzędu Wojewódzkiego.

Wielkimi pasjami Marka Stelara są kryminały i horrory, Stelar uwielbia muzykę elektroniczną tworzoną w XX wieku, ale też squasha, w którego nie może grać. Chętnie odwiedza polskie morze, nad Bałtyk jeździ niezależnie od pory roku. 

Wśród ulubionych miast Marka Stelara są Berlin i stary Szczecin. 

Życie to nie sztuka wyboru. Choć często trzeba ich w nim dokonywać, okazuje się, że to tylko pozory, bo ktoś wybrał za ciebie i gówno go to interesowało, co o ty myślisz.

- Marek Stelar - cytaty

Debiutem literackim Marka Stelara jest wydana w 2014 roku powieść Rykoszet, która otwiera trylogię o Krugłym i Michalczyku. Znany jest także z serii z inspektorem Suderem. Otwiera ją opublikowana w 2017 roku powieść NiepamięćKolejnym cyklem powieści, którego autorem jest Marek Stelar, jest cykl o Nadkomisarz Rędzi.

Marek Stelar akcję swoich powieści najczęściej osadza w Szczecinie. 

Opowiadania Marka Stelara ukazały się w licznych antologiach kryminalnych. 

Marek Stelar - twórczość

Okładka - Król uzdrowiska
Król uzdrowiska

KRÓL SANATORYJNEGO DEPTAKA MOŻE BYĆ TYLKO JEDEN I NA PEWNO NIE JEST NIM SZWAGIER. CZY MIŁOŚĆ MOŻE CZŁOWIEKA ZMIENIĆ? TO PYTANIE WCIĄŻ ZADAJE SOBIE MISIEK, A ODPOWIEDŹ NIE JEST OCZYWISTA,TAK JAK SAM SZWAGIER...czytaj dalej

Okładka - Czarna wdowa
Czarna wdowa

Heinrich Vogel stracił niemal wszystko, prócz wolności. W Polsce nie trzyma go już nic, więc postanawia wrócić do swoich korzeni. Wyjeżdża do Budziszyna, serca Łużyc, skąd pochodziła jego matka i tam próbuje...czytaj dalej

Okładka - Chaos i spółka na tropie. Tajemnica zaginionego konia
Chaos i spółka na tropie. Tajemnica zaginionego konia

Chaos - pies mówiący ludzkim głosem oraz Wojtek i Karola na tropie zagadki w stadninie! WCIĄGAJĄCA SERIA DETEKTYWISTYCZNA POPULARNEGO AUTORA KRYMINAŁÓW - MARKA STELARA! Biuro detektywistyczne ,,Chaos i spółka"...czytaj dalej

Okładka - Kameleon
Kameleon

Mikołaj Borzym jest złodziejem w drugim pokoleniu, w dodatku mistrzem w swoim fachu, choć na mistrza zdecydowanie nie wygląda. To właśnie sprawia, że razem ze swoją udającą sprzątaczkę współpracowniczką sprytnie...czytaj dalej

Okładka - Ptasznik
Ptasznik

LAUREAT NAGRODY WIELKIEGO KALIBRU 2023 ROKU! Heinrich Vogel był kiedyś innym człowiekiem. Miał inne nazwisko, życie i świat, który stał przed nim otworem. Dwadzieścia lat wcześniej jedno zdarzenie zniszczyło...czytaj dalej

Okładka - Włoska robota
Włoska robota

MISIEK I SZWAGIER POWRACAJĄ W BRAWUROWEJ KOMEDII POMYŁEK, W KOŃCU SZWAGIER TO JEDNA, WIELKA POMYŁKA. JAZDA PO WŁOSKU: BEZ TRZYMANKI I ,,NA KRECHĘ". EFEKT MOŻE BYĆ TYLKO JEDEN: TOTALNA KATASTROFA. W DODATKU...czytaj dalej

Okładka - Milczenie
Milczenie

NAJWIĘKSI BOHATEROWIE TO CI NIEZNANI. NIEKTÓRZY Z NICH NIE CHCĄ NAWET PAMIĘTAĆ, ŻE NIMI ZOSTALI. Aspirant Przeworski wraca do pracy w policji w Szczecinie. Pierwszą sprawą jest zabójstwo Niemki, Helene von...czytaj dalej

Okładka - Chaos i spółka na tropie
Chaos i spółka na tropie

Co byście zrobili, gdyby pewnego dnia pies odezwał się do was ludzkim głosem? Nie szczeknął, nie warknął, tylko jak gdyby nigdy nic powiedział: ,,cześć", albo zapytał: ,,co dziś na śniadanie?". Taka właśnie...czytaj dalej

Lista fanów

przesuń
Użytkownik Kiedy został fanem
Isgenaroth 2019-04-30 12:11:42
Cytaty Autora

Człowiek jest jak wirus, bezmyślny byt nastawiony na niszczenie. Albo jak gangrena. Niszczy zdrową tkankę, doprowadza do śmierci cały organizm.


Więcej

Objął kolana ramionami, oparł o nie podbródek i zaczął się przyglądać dolinom.

- Świat jest taki piękny - stwierdził nagle, a w jego głosie było jakieś niezrozumiałe dla Iwony zdziwienie, które wyjaśniły kolejne słowa. - Po co są na nim ludzie?

- Żeby miał kto ten świat podziwiać - odparła bez zastanowienia, siadając obok niego, a właściwie nie obok, tylko w pobliżu. - Inaczej to nie miałoby sensu. Piękno byłoby puste. Nie byłoby pięknem, takim jak to przed nami, tylko zwykłą kupą skał.

- Nie zasługujemy na niego. - Zmarszczył nos i brwi. - Na ten świat.


Więcej
Wszystkie cytaty tego autora Dodaj cytat tego autora
Reklamy