Jan Lechoń

Jan Lechoń - biografia, życie i twórczość

Jan Lechoń (właśc. Leszek Serafinowicz) przyszedł na świat 13 czerwca 1899 r. w Warszawie. Debiutował literacko bardzo wcześnie- już jako czternastolatek opublikował wiersz "Do przyjaciela" na łamach "Kuriera Warszawskiego". W 1916 r. ukończył gimnazjum i rozpoczął studia z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie studiów znalazł się w komitecie redakcyjnym czasopism "Pro arte at studio", gdzie był odpowiedzialny za dział teatralny. W listopadzie 1918 r. zorganizował razem z Julianem Tuwimem, Antonim Słonimskim i Tadeuszem Raabem kabaret artystyczny "Pod pikadorem". Był też współtwórcą grupy poetyckiej "Skamander". W 1925 r. otrzymał nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek za swoją twórczość poetycką.

Czytaj również: Jan Lechoń - cytaty

W latach 1926- 1928 był redaktorem naczelnym tygodnika satyrycznego "Cyrulik warszawski". W latach 1930 - 1940 przebywał we Francji, gdzie od 1931 r. pełnił funkcję attache kulturalnego Ambasady Polskiej w Paryżu. W 1940 r. został zaproszony do wygłoszenia cyklu odczytów o literaturze polskiej na Uniwersytecie Polskim w Paryżu. Po klęsce Francji przeniósł się przez Portugalię i Brazylię do Stanów Zjednoczonych. Tam w latach 1943- 1946 współredagował "Tygodnik Polski", a także- od 1948 r.- współpracował z londyńskimi "Wiadomościami". Od 1944 r. podjął też współpracę z Polskim Instytutem Naukowym w Nowym Jorku. W tymże mieście popełnił samobójstwo, skacząc z okna, 8 czerwca 1956 r.

Dziś twórczość Jana Lechonia praktycznie nie jest wznawiana, choć bardzo mocno wpłynął on na kształt najnowszej literatury polskiej. Przypomnijmy sobie słowa ze słynnego Karmazynowego poematu. Herostratesa: A wiosną niechaj wiosnę – nie Polskę zobaczę.

Kalina Beluch

Jan Lechoń - bibliografia

1913 Na złotym polu
1914 Po różnych ścieżkach
1916 W pałacu Stanisława Augusta
1918 Królewsko- polski kabaret. 1917-1918.
1919 Paryż 1919. Wrażenia i wspomnienia
1920 Karmazynowy poemat
1920 Rzeczpospolita Babińska. Śpiewy historyczne.
1924 Srebrne i czarne
1939 Portrety ludzi, książek i zdarzeń
1942 Lutnia po Bekwarku
1942 O literaturze polskiej
1945 Aria z kurantem
1946 Historia o jednym chłopczyku i jednym lotniku
1948 Bal u senatora
1954 Poezje zebrane 1916- 1953
1955 Mickiewicz
1957 Poezje