Podobało nam się w niej to, że choć kiedyś szalała za swoim mężem, o czym wszyscy wiedzieli, często śpiewała sentymentalną piosenkę miłosną pod tytułem "Ten, który odszedł" z wielkim uczuciem, a skończywszy dramatycznie opadała na fortepian. Zostawała tak przez ułamek sekundy, potem podnosiła głowę i mówiła ze śmiechem - Ten sku***syn.
Zabawne, jak potrafimy ukryć w pamięci kształty i uczucia związane z ważnymi w naszym życiu chwilami. Dobre chwile pozostają żywe w naszej pamięci wystarczy je wywołać, a wyskakują, jakby tylko na to czekały. Ale pamięć zastawia na nas pułapkę - złe chwile odżywają w niej bez wywoływania.
Więcej