Jaki piękny jest świat! Obudziła się we mnie jakaś melodia, którą skądsiś znałam, i gdyby nie pan za moimi plecami, zaśpiewałabym na głos mój zachwyt! Mój Boże! Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że śpiewa się świat i śpiewa się samego siebie - wtedy jeszcze nie wiedziałam, że to nie śpiew, lecz współdźwięczenie ze światem i niebem.
Czy to radość? Czy to serce? - myślałam, uśmiechając się do rogalika. - Czy to radość, czy puls krwi w żyłach?
Więcej