Niezły pasztet na via Merulana – powieść, która pod koniec lat 50. XX wieku przyniosła Gaddzie światową sławę, ukazała się, gdy autor miał 64 lata i był uznanym, lecz niszowym pisarzem. Początkowo...czytaj dalej
W 1928 roku wszyscy, a przede wszystkim panowie z Pastrufazio, opowiadali sobie, że o mało nie umarł w Babylonie na skutek spożycia jeżowca czy, jak inni twierdzili, raka, rodzaju morskiego skorpiona, ale w kolorze nie czarnym, lecz szkarłatnym, i z czterema wąsami, też szkarłatnymi, bardzo długimi, niczym cztery szpilki do kapelusza, po dwa z każdej strony, powyżej szczęk w kształcie nożyc, również bardzo niebezpiecznych; ktoś poniesiony fantazją mówił nawet o rybie-szpadzie, czy rybie-pile; no, oczywiście, małej! zaledwie
Ludzie wykształceni nie chcieli dać wiary podobnym barokowym bredniom; wyłączywszy naturalnie zarówno rybopodobne jak i szkarłupnie, stwierdzili, że przerażającego skorupiaka należy utożsamić z langustą z Fuerte del Rey, miejscowości nad Adriatykiem bardzo z hodowli tychże langust znanej. Por suerte kilka wiadomości z arystotelesowskiej klasyfikacji obiło się im o uszy. Ta nieomal feralna langusta miała rozmiary ludzkiego noworodka, a on dziadkiem do orzechów, oparłszy mocno, jeszcze mocniej! oba łokcie na stole, zmiażdżył j
Więcej