Adolf Dygasiński - biografia, życie i twórczość
Adolf Dygasiński przyszedł na świat 7 marca 1839 r. w Niegosławicach koło Pińczowa. Nauki pobierał początkowo w Pinńczowie, a następnie w Wyższej Szkole Realnej w Kielcach. Po jej ukończeniu rozpoczął studia w Szkole Głównej w Warszawie. Kształcił się na trzech kierunkach: studiował językoznawstwo, przyrodę i geografię.
W r. 1863 brał udział w walkach powstania styczniowego. Był dwukrotnie więziony. Gdy powstanie upadło, kontynuował naukę w Szkole Głównej. Przez krótki okres kształcił się też w praskim Uniwersytecie Karola, ale musiał zrezygnować ze względu na problemy finansowe. Żeby poprawić status materialny, zaczął pracować jako guwerner na dworach ziemiańskich. Jego wychowankiem był między innymi słynny malarz Jacek Malczewski.
Adolf Dygasiński - pedagog i wydawca
W latach 1871- 1877 mieszkał w Krakowie, gdzie pracował jako pedagog oraz wydawca. W tym czasie poznał Natalię Wyszkowską, z którą wziął ślub w 1872 r. Doczekali się kilkoro dzieci, ale tylko Zofia dożyła wieku dojrzałego, pozostałe umarły w młodym wieku. W 1877 r. opuścił Kraków w stanie całkowitej ruiny finansowej i przeniósł się do Warszawy. Tam nauczał w kilku szkołach, ale odebrano mu prawo zawodu pod zarzutem prowadzenia zajęć w języku polskim. Musiał więc ponownie zostać prywatnym nauczycielem. W tym czasie zaczął pisywać do prasy warszawskiej, głównie na tematy pedagogiczne. Mając 44 lata zadebiutował jako pisarz nowelami wydrukowanymi na łamach "Przeglądu Tyodniowego".
W latach 1884-1887 dostał się do kolegium redakcyjnego tygodnika "Wędrowiec", później został jego współredaktorem. W 1886 r. podjął także współpracę z "Głosem". Był też coraz płodniejszy pisarsko. Jego utwory prozatorskie cieszyły się sporym powodzeniem.
Adolf Dygasiński - podróż do Brazylii
W 1891 r. odbył podróż do Brazylii śladem Polaków, którzy wyemigrowali za chlebem. Ich losy opisał w cyklu listów.
Przez następne lata nadal pracował jako guwerner i korepetytor. Pod koniec życia zamieszkał w Warszawie. Zmarł 3 czerwca 1902 r.
Adolf Dygasiński - bibliografia
1883 Wilk, psy i ludzie
1883 Ogólne zasady pedagogiki dotyczące wykształcenia umysłu, uczuć, moralności i religijności
1884 Na pańskim dworze
1885 Głód i miłość
1886 Na warszawskim bruku
1887 Nowe tajemnice Warszawy
1888 Właściciele
1888 Beldonek
1889 Jak się uczyć i jak uczyć innych
1890 Pan Jędrzej Piszczalski
1893 Na złamanie karku
1894 Gorzałka
1898 Żywot Beldonka
1896 As
1900 Zając
1900 Listy z Brazylii
1901 Margiela i Margielka
1902 Gody życia
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Adolf_DygasiA?ski
Zginął za to, że był głodny. Bo tez zwykle z tej przyczyny walczy się i umiera na świecie. Ktoś zawsze jest głodny czegoś, aby....istniał.
Więcej