Zwiń białą flagę - wiersz

Kiedy błądzę

a los mylne rozstawia znaki

nie pojawia się ręka

z palcem wskazującym

drogę

zanikam

na krawędzi przepaści

w dól bezlitośnie pchana życiem

zawiedziona

jeszcze oddycham

Rzucić się nicości na pożarcie

dać zgruchotane  ogryzać

kości

nie

lepiej stanąć z głową ponad wszystko

spróbować od początku

iść

ścieżką

drogą

wreszcie

ulicą