zmęczona twarz - wiersz

z lustra spoglada na mnie twarz zmęczona poorana bruzdami trosk w oczach czai się smutek i lek czy to moje własne odbicie? gdzieś juz ja widziałem w zakamarkach pamieci staram się wyciagnąć z ukrycia wspomnienia nie udaje się mi i tylko w lustrze ta tawarz przypomina mi ze kiedyś byłem człowiekiem dziś jestem nikim