Zginął śmiercią tragiczną - wiersz

To była para naprawdę młodych ludzi

To co się stało, przerażenie we mnie budzi

Jak Bóg mógł tak po prostu sobie zagrać

Jedno z dwojga ludzi chuj wie gdzie sobie zabrać

On kochał Ją nad życie i nie chciał już innej

Ona kochała Jego, byli szczęśliwi niewinnie

Niewinne spojrzenia i wyrazy twarzy

Pracowali ciężko na to by zawsze być razem

Kochał przy Niej budzić się i patrzeć Jej w oczy

Nie wiem co w nich widział, ale obraz był uroczy

Bo twarz jego promieniała wnet radością

Szkoda, że musieli zderzyć się z przyszłością

Dziewczyna należała do tych porządnych

Nie paliła, nie nadużywała, nie lubiła rządzić

Diabeł okręcił jednak właśnie Ją ogonem

Wysłał przez lekarzy bilet w jedną stronę

Chłopak zaczął ostro pić, nie mógł się pogodzić

Dlaczego tylko dobrych ludzi chwytają choroby

Postanowił, że się na razie uspokoi

Widział, że obraz jego pijanego ją zaboli

Spędzi z nią każdą chwilę żyjąc powoli

A gdy już odejdzie, wtedy wszystko rozpierdoli

Nie ma cudów myślał, lecz się modlił co dzień

mając nadziej, że dobry Bóg odpuści tę chorobę

Nie udało się jednak, nastąpiły przerzuty

Chłopak został już na zawsze gorzkim żalem otruty

Na pogrzebie ojciec musiał go mocno trzymać

Bo przeżywał to mocniej niż cała jej rodzina

Była jego całym światem wraz z Nią stracił wszystko

Kilka dni pił non stop, lecz potem nagle przestał

Postanowił, że chyba w końcu to już skończy

Poszedł na poniatowski i po prostu z niego skoczył...