ZAZDROŚĆ - wiersz

Zazdrość zaborcza
niemal obsesyjna

więzi nas w klatce

zadaje tortury,

przepaść ogromna

na zawsze nas dzieli

gniew twój przepełnia

i tak chorą duszę.

Pułapki w sieci intryg
zazdrość wnet zaprzęga

miłość rozszarpie
niczym nić pajęczą

zostaje pustka

i smutek rozstania

była chora zazdrość

nie było kochania.

Skarb swój najcenniejszy
przestrzeń do kochania
nadzieję , zaufanie

chroń i nie daj zniszczyć

toksyczną miłość

zostaw gdzieś daleko

emocjonalny szantaż

przepadnie na wieki.