Zasypianie - wiersz

Płynie czas głęboko

Zadziorne sekundy penetrują mózg

Oczy wywracają się samoczynnie

Niczym kula tocząca się między ruchem magnesów

Wiotkie stały się już nogi

Zasiadł cały rytm w ciele

Niebywały spokój gwałtownie zagląda

Uciszając świadomość wyłączając słuch

Odczucia dźwięki jakby w dalekim echo

Są głośne odchodzą wyraźnie

i zgrzyt natężenie głosów i życia

Czasem podnosi ton zrywa strachliwie na nogi

I choć ślepo i w bezruchu

To wytężony kawałek umysłu

Jakby czujnik najmniejszych drgań

Odrywa nagle wrzask duszy czasem z ust

Już odpocząć już być spokojny

Chce woła wewnętrznie słaba siła

Lecz zamykając oczy nieświadomie gromy

Brną w głębie uciskają słowa…