Zabrudzone kosztowności - wiersz

Gdy siedzę i myśli czyszczę,

A mym uczynkom staje się zadość,

Wtedy sobie tak myślę,

Malując rzęsami brudną bladość,...

...Że nie mogę uciekać od problemów

Ciężkich, bolesnych,

Które są właśnie po to,

By rzęsami namalować brudne złoto.

Ta srebrzystość księżyca,

Która wciąż mnie zachwyca

Sprawia, że trafiam do trumny

I księżyc staje się brudny.