Wyrzuciłaś mój żal - wiersz

myślałem wciąż o zepsutych dniach

na zawsze kląłem każde chwile

niszczyłem każdy najpięknieszy sen

nie było ich wiele przebijały się tylko

jakby chciały mi powiedzieć - cofnij się

powiedzieć - nie uciekaj przed nowym

myślałem, że wszystkie puste kartki

zapiszę smutkiem i melancholią

zapiszę rzewkimi łzami bez wiary

mówiłem tak wiele przykrych słów

nie witał uśmiech ani mnie ani innych

czułem i chciałem utonąć w głębokim stawie

pozostać sam wśród martwych w bezruchu

aż pojawiłaś się miłości

słońce nagle stało się jasne

ono świeciło lecz moje oczy

tylko czernią tylko szarością się mazały

dałaś mi chustkę przytuloną najpierw do Twoich ust

otarłem i zobaczyłem znów kolory

lecz tym razem prawdziwe i piękniejsze niż kiedyś...