Wszystko było tą ciszą... - wiersz

<!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} -->

Wszystko było tą ciszą

Osiadłą w koronach drzew

Wtedy wydawało się tak prosto

Przejść się wzrokiem po niebie

Kraść magiczne pąki

Milczeć i ciszyć się ich rozkwitem

Chociaż przez chwilę

Wszystko przez pryzmat

Roziskrzonych porannym chłodem

Tęczówek

Wszystko byłą tą ciszą

Skroploną naszymi oddechami

Dziś milczenie jest krzykiem

Każdy strach odbija się w kałużach

Jest cieniem w ogrodzie czasu

Nogi dwie niesprawne

Nie wpisują się w ramy

Tego co niebiańskie

Wszystko było…

dla zapomnienia