Woda - wiersz

Obmyje wszystko, nie zostawi śladu

Bez skazy,grzechu pierworodnego

Na nową drogę życia w czystości

Tylko chłód lodu ostrego zabije serce

          Kryształowa, czysta w stałej postaci

          Zmieniona w sopel lodu kropla

          Chce zniszczyć ślady miłości

          To tylko woda spłynie, nic więcej

Spragnionym ustom da ukojenie, zaspokoi

Bez szeptu kłamliwych słów potoku

Nie boi się kamieni,kruszy najtwardsze skały

Odpręza po cięzkim dniu zmywając trud z ciała

             Najpotrzebniejsza, tak jak powietrze

             Jest w naszym życiu cały czas

             W kazdym miejscu, noce i dnie

              Dla wszystkich nas