wnikliwie - wiersz

ścieram jedną butelkę

po drugiej należy wyjść

do rana krąży we mnie

coraz więcej obrazów

kaczeńce i krzyż

na wieży kościelnej

przekaźniki

mają poprawić zasięg

wciąż dzwonią

nigdy nie zdążam

na czas

budzę się

ciągle w innym łóżku

pomiędzy trzema domami

w każdym korzenie

moich coraz mniej

więcej wyschniętych źródeł