wierzę że posprzątam … - wiersz

/ z cyklu akty wiary /

jesienne niebo zapisane kluczami spieszy   
krzykiem na południe słońce już poszarzałe   
chyłkiem rozwiesza srebrne nici po łąkach   
a dziewczyna ze snów zaplata letni warkocz  
nie bacząc na wiatr co pod sukienkę zajrzy   

po liściach mgły kroplami płyną na trawie   
lśniąc tęczą jak rozbity kryształ a ja brązowieję   
w cieniu idąc boczną ścieżką wciąż wierzę    
że posprzątam ostatni pokój nim dzwony    
rozkołyszą mój siódmy dzień   

 / Jan Gawarecki /