Wesołych Świąt? - wiersz

Suto zastawiony stół

Uginający się od potraw

Z książki kucharskiej

Czekanie na pierwszy

Blask czarnego nieba

Góra kartonów

W kolorowym papierze

Z kawałkiem wstążki

(Reklamy sklepowe nastrajają

Na opróżnianie portfeli)

Zaostrzone widelce

Szarpią ciało biednego karpia

Ludzie kruszą opłatek mówiąc

Co roku te same życzenia

Zbierają fanty i wkładają

Portfel do dziurawej kieszeni

By za rok był znów pełen