Wędrówka - wiersz

Wśród meandrów życia wędruje Samotnie,szczęścia szukając Jak cień po świecie sie snuje Spokoju rzadko zaznając Tułam się tak czterdzieści lat Nie znająć wielu szczęśliwych dat Ni znająć prawdziwej radości Pragnąć znaleźć trochę miłości Już prawie wiara we mnie zginęła Nadziei iskra całkiem się wypaliła Czy moja szczęśćia chwila już przeminęła Czy jeszcze znajdzie się jakaś siła Która do życia mnie przywróci Przyniesie miłość i szczęścia troszeczkę Bym zanim umrę zapomniany Mógł być szczęśliwy jeszcze chwileczkę