Walentynkowo - wiersz

Siedzisz

W mojej głowie

Klonując się w snach

Czasem jak anioł

Na ramieniu

Towarzyszysz mi

Gdy nie ma na nim

Mojej duszy

Kochasz ogień

Dlatego

Zwiesz mnie słońcem

Bo na nim

Najwięcej ognia

Tak samo

Jak w naszej miłości

Płomienie trzymałeś

W uchylonych dłoniach

Uśmiechając się do mnie

A ja leżałam

Na puchowym dywanie

Z rozwianymi włosami

Podziwiając Twoje

Transcendentalne oblicze

Które nie uniesie

Żadna łódka

Wystrugana z kory

Bo tylko w sercu jest tyle miejsca

Ile potrzeba miłości

Nadziei

I życiu

Klaudia Gasztold