w czerwcu - wiersz

po długiej nieobecności wraca do domu

w bramie wita pies stęskniony

kładzie torbę przytula kudłate zwierzę

drapie za uchem puszek aleś urósł

patrzy po ogrodzie czereśnie dojrzały

zerwie za chwilę soczyście czerwone

nasyci się do syta

jutro zrobi kompoty na zimę

wchodzi na drewnianą werandę

przy kalenicy jaskółcze gniazdo

młode już są matka uczy latać

nie za wysoko więc niżej białych obłoków

ptaki kreślą wiolinowe klucze

trelle radosne

lato pełne słońca

uśmiecha się pogodnie otwiera okna