Tornado - wiersz

Byłam spragniona uczuć od niego,

Została mi tylko pustka ta niema

Chcę ją zapełnić głuchym krzykiem,

Które zmiata wszystko jak tornado.

Nadal szukam ponętnego dreszczyku,

Który zniewala niejedną twierdzę

I z zapomnienia wyzwala duszę rozkoszy

Tak upragnionych w naszych marzeniach.

Będąc zranioną, już nie potrafię

Zaufać prawdziwemu twojemu pragnieniu,

Choć ciągle masz nadzieję, a może...,

Że kiedyś zostaną te krzywdy zatarte?    (MKW)