Tatry-Senne powroty - wiersz

Tatry-Senne powroty

Pozdrów me Tatry wietrze północy,

Zanieś tęsknoty ducha.

Niech wyobrażni oczami widzę,

Pieśń serca nuci i słucha.

Osiądzie nutką w skalnych szczelinach,

Zawiśnie na półce skalnej,

Szarotką ołtarz Tater uwielbi,

I nucie popłynie halnej.

Wędruj szczytami Boskiego piękna,

Duszę bogać urokiem.

Spadnij w przepaście gdzie jęczy kamień,

Usypia z wiecznym mrokiem.

Unieś na chmury,siądż na obłoku,

By spojrzeć nań Stwórcy Okiem.

Odurzaj pięknem,uśpić tęsknotą,

Zostań na śnie głębokim.

Gdy rozbudzony sennym obrazem,

Dam wrócić przeżytym chwilom.

Wszelkie tęsknoty z mej sennej wizji,

Czasy stracone milą.

I takiej pewnie chwili doczekam,

Gdy spojrzę na Tatry z dala.

Do nich powrócę dzisiaj przyrzekam,

Powróci oko i wiara.

Józef Bieniecki