Tatry-Na górze - wiersz

Tatry -Na górze

Śnieżne turnie przede mną,

Ciemną chmurą kryte,

Nieciosane kamienie,

Puchem zim spowite.

Niepłodna bo bez ziemi,

Nagie zimne skały.

Niepłodne ,a tak wiele,

Człowiekowi dały.

To Dekalog- Bóg Stwórca,

Na górze darował,

Błogosławieństw udzielił,

Do biednych kierował.

Choć Przemienienie Pańskie,

Wzrosło w sens w dolinach,

Ale Boga przemienia,

W skale na wyżynach.

I Mojżesza ofiara,

Wszystko co czyniono,

W skalnym pięknie na górze,

W surowość łączono.

Spojrzyj na dół ,bo z góry,

Widać wielkie, małe,

Widać brzydkie i piękne,

I wartości całe.

To na górę się wspinasz,

Z ryzykiem i wiarą.

Kiedy szczyt już zdobędziesz,

Mierzysz inną miarą.

Józef Bieniecki