TANCERKA... - wiersz

  W delikatnym tanecznym "pas " - wiruje,
ręka i noga, oparta o deski sceny,
stanowią oś tego ruchu,
a zwiewna materia podmuchem
wiatru niesiona
mglistą aurę tworzy.
Pełne gracji rąk uniesienie,
szlachetny zarys głowy
i ten gotowy do wzbicia się
w przestworza jej gest
- jakimś rajskim,
baśniowym ptakiem
- ją czyni... na scenie...
Życia...?
Zbyt wiotka, powabna,
prawie nierealna,
by zmierzyć się
z jego ciężarem...
A... trzeba.
(20. 04. 2013) K.K

dostępniła zdjęcie użytkownika Discover Ar

Fabizio Ferri