Taki tam sentyment - wiersz

Takie proste wyrażenie

Biegnąc razem z wiatrem

Nie dajmy się oszukać

A sentyment woła o samego siebie

Bo przecież to tak banalne słowa

A jednak piszmy dalej

Że biegnąc razem z wiatrem

Poszukamy przeznaczenia.

A ja ujmę to inaczej.

Choć nadal sentymenta do drzwi

Dzisiaj pukają

Odpowiedzą szczerze

Nie czas na ciebie skarbie

Przyjdź może za tydzień.

A może coś jeszcze?

Biegnąc przeciw wiatrom

Srebrnych skrzydeł użwając

Nadal ucząc się codzienności...

To nadal zwykła ironia.

Bo, o zgrozo:

Jak można wbiec w coś

Co nie ma ciała ni duszy

Jak wiatr?