Symbole - wiersz

Ba­ranek, zajączek, kaczuszka, owie­czka
idą święta - będzie ucie­szka.
Zwierzątka nam zna­jome
tyl­ko przeżyć, te dni upior­ne.

Sza­raczek w kąci­ku rzeżuchę układa
tyl­ko cze­kać aż pre­zen­ty będą składać.
Skacze po chat­ce skołowa­ny
znów przy­wita święta - niewys­pa­ny.

Owie­czka z ba­ran­kiem jaj­ka ko­loru­je,
kłótni co nie miara, ko­lor czy ażurek.
Ro­gaty pan do­mu zaw­sze zmęczo­ny,
owie­czka wszem pa­nią do­mu, królową ce­remo­nii.

Bab­ka, ma­zurek, ser­nik - kaczuszka wy­biera,
lecz czy star­czy na wszys­tko por­tfe­la.
Wszak na­goto­wane jak dla pułku woj­ska,
może za mało? Ach ta tra­dyc­ja Pol­ska.

Wszys­cy już zmęcze­ni
aczkol­wiek za­dowo­leni.
Oto święta naszych sym­bo­li
jakże blis­ko człowiek tym przyob­leczo­ny