Światłość - wiersz

Światłość
.
niezwykła w niebiosach jaśniała...
wędrującym blaskiem
drogowskazem boskim będąc
dla mędrców
.
uwierzyli w ponadludzką moc
wskazanego nim Dziecięcia
podjęli trud by złożyć Mu hołd
mirrę kadzidło i złoto
.
zagorzała nad stajenką
budząc pasterzy z uśpienia
z anielskim śpiewem złączona
na powitanie Prorokowanego
przed wieków wiekami
.
O Gwiazdo Betlejemska
świeć i nad życiem mym
bym znów z ufnością dziecka
w niebo wznosiła wzrok
nie tracąc nigdy z oczu
bliźniego tuż obok
.
wlej w serce moje ufność
pomimo ciężkich prób
bym zawsze niosła innym
otuchę ciepło słów
rozwesel nasze dusze
niech płynie radości śpiew
przy żłóbku i stajence
dobre uczucia wskrześ
.
byśmy życzliwi sobie
Bogu składając cześć
miłość nadzieję wiarę
wcielali w życia treść
.
O Gwiazdo Betlejemska
świeć i nad życiem mym
bym znów z ufnością dziecka
w niebo wznosiła wzrok
nie tracąc nigdy z oczu
bliźniego tuż obok
.
Krystyna Kermel

17.12.2016