strażnik - wiersz

x

Błaznem wśród bliskich

Nadzieja odeszła

W przeszłość miłości

W słoneczne lata

Tam się wtulałem

W puch swej poduszki

Gdzie stał na straży

Kochany tata

Gdzie łzy jak groch

Spadały w morze

Pełne goryczy niezapomnianej

I wyciągnięte malutkie dłonie

Szukając ciepła

Trafiały w ogień

Dymem zadusił

Zgasił marzenia

Serce miał wielkie

Jednak z kamienia