Stracone nadzieje - wiersz

Ludzie bez nadziej są jak słupy soli 
poruszane przez machine czasu
Ci zagubieni porzuceni przez Matkę głupców
którzy o poranku podnoszą kształtne bryły ciała

Ludzie wywracani wczorajszym zniechęceniem 
Pchani tylko w przepaść bez no właśnie ludzie bez nadzieji

Czekajcie! Przyłączamy  się do was krzyczą następne sieroty

matki głupców.