Spotkanie - wiersz

Długo cię nie było śmieszne nosisz włosy

w tej sukience byłaś pamiętam w ogrodzie

patrzysz jakoś smutno oczy pełne rosy

z zachwytem wciąż myślę o twojej urodzie

nic do mnie nie mówisz poruszasz wargami

złych wspomnień szaleństwa i grymas uczucia

odmierzasz po cichu bezbronnymi łzami

owoce najsłodsze wolne od zepsucia

próbuję tak krótko dotknąć twojej twarzy

anioł smutkiem dmucha otula skrzydłami

ile jeszcze w życiu naszym się wydarzy

odpływasz jak we śnie znów będziemy sami