Sonet (prawie) rewolucyjny - wiersz

Ze skrzydłami rozpostartymi  w powietrzu, łopoczesz dumnie podobnie jak sztandar cesarski. Jesteś kim jesteś - to niezmienne.
Maszerujesz dumnie przed siebie, odtrącasz moje dobre rady. Subtelnie dajesz mi znać, że nie potrzebujesz już przyjaciela.
Zagubiłeś gdzieś ideały międzyludzkich głębokich więzi. Jeśli zechcesz wrócić, nie wstydź się cierpliwie poczekam na ciebie.
Nad łąką, przed zbożem zebrały

się chmury. Mamy rewolucję ...