Solina - wiersz

Autor: hector41
Czy podobał Ci się ten wiersz? 0

1.  Pierwotne miejsce

                                               Była tu niegdyś dzika kraina

                                               Otoczona pasmami górskimi Bieszczad,

                                               Pośród których płynęła Solina

                                               Z dziesiątkiem po drodze kaskad.

 

                                               Wody Sanu i Solinki w sposób niedostępny

                                               Płynęły pośród zboczy górskich

                                               Mijając jeden zakręt i następny,

                                               Często zatapiając połacie łąk pasterskich.

 

                                               W te dzikie odstępy przyrody

                                               Książe ze swoją świtą przybywał

                                               Pokonując różne przeszkody

                                               Wielkie łowy odbywał.

 

                                               Polowanie na dzikiego zwierza

                                               Prowadzone było z nagonką,

                                               Bo aż pod domostwa on zmierzał

                                               I nie był pod ochroną .

 

                                               San i Solinka toczyły swoje wody

                                               Bystro do koryta Wisły,

                                               Pokonując częste przeszkody.

                                               Dopiero ludzkie umysły

 

                                               Zasobne te siły przyrody

                                               Z końcem dwudziestego wieku

                                               Wykorzystali do własnej wygody,

                                               Jako antydiotum najlepszego leku

 

                                               Na pokonanie trudnych codziennych spraw.

                                               Dziś wody płyną swoimi korytami.

                                               Rolnicy ze spokojem pilnują upraw

                                               I nie martwią się już ich pod topieniami.

 

 

                                                                   Str 2

                                               2.  Budowa tamy i napełnienie zbiornika wodą.

                            Jest rok sześćdziesiąty pierwszy

                                               Wieku przełomu dwudziestego.

                                               Rozpoczynają pracę maszyny

                                               Licznie tu sprzętu zgromadzonego.

 

                                               Budowę tamy rozpoczęto

                                               Wielkim nakładem siły ludzkiej

                                               Jak gdyby różdżką czarodziejską tknięto

                                               W środek przyrody dzikiej.

 

                                               Koniecznością stało się usunięcie osadników

                                               By przygotować teren do zalania wodą.

                                               Przekonać trzeba było wpierw rolników

                                               I uczynić to za obopólną zgodą.

 

                                               Zaporę usytuowano pomiędzy górą Jawor

                                               A wzgórzem bieszczackim Berdo.

                                               Tak powstał nowy twór

                                               Wielkiego jeziora solińskiego .

 

                                               Do tamy zużyto setki tysięcy ton cementu

                                               I tyleż ton wysokiej jakości stali.

                                               Pilnowano szczegółowo każdego elementu

                                               I wszystkich stawianych detali.

 

                                               Gdy budowę tamy zakończono

                                               I odbioru technicznego dokonano

                                               Zbiornik wodami Sanu i Solinki napełniono

                                               Jeziorem solińskim go nazwano.    

 

                            3.Tama i jej uruchomienie

                            Po napełnieniu zbiornika wodą

                                               Tama stanęła jej na przeszkodzie

                                               I odtąd już za wspólną zgodą

                                               Będą służyć ludziom i przyrodzie.

 

 

 

                           

                                      Str 3  

 

                            Rzucany z tamy kawałek chleba

                                               Dla ryb pluskających w wodzie

                                               Z wielką przyjemnością patrzeć trzeba

                                               Jaka spójność jest w przyrodzie.

 

                                               Bo woda zaczyna wirować

                                               Wprawiana w ruch przez ryby

                                               Jeszcze więcej zaczyna kotłować

                                               Gdy tamy ruszają tryby.

 

                                               Spłoszone tym hałasem nie wiedzą

                                               Czy chwytać rzucany chleb

                                               Bo mewy nad nimi siedzą

                                               I zgrzyta tamy żleb.

 

                                               Już woda z wielkim pędem

                                               Wpada na turbiny

                                               Uruchamia generatory, które prądem

                                               Zasilają okoliczne miasta i gminy.

 

                                               Tak wytworzona energia elektryczna

                                               Nie zanieczyszcza środowiska

                                               Jest bardzo ekologiczna

                                               I człowiekowi bliska.

 

                                               Ułatwia mu życie

                                               W trudach dnia każdego

                                               Czyni go lepszym w codziennym bycie

                                               Dla przyrody i swojego bliźniego.

 

 

                                               4.Jezioro solińskie i jego otoczenie.

                                               Wody jeziora zaliczane

                                               Do pierwszej klasy czystości

                                               Są oblegane i uwielbiane

                                               Przez wszystkich turystów z radością.

                                              

 

 

                                                                              Str 4

 

                                               W wodach jego żyje wiele gatunków ryb:

                                               Jak leszcz, sum, szczupak i pstrąg.

                                               Wokoło jeziora rośnie nie jeden grzyb.

                                               Jest to dla wędkarzy i grzybiarzy – raj.

 

                                               Jezioro otaczają lasy bukowo-jodłowe

                                               Z domieszką olchy szarej i modrzewia.

                                               W oddali widać góry szaro-płowe

                                               I wszystko to turysta dojrzewa.

 

                                               Pobliski górzysty krajobraz

                                               Przecinają liczne głębokie doliny,

                                               O stromych zboczach. Naraz

                                               Nie da się wejść na nie bez liny.

 

                                               Wiele tych potoków uroczych

                                               Wciska się w pasma każdej zatoki,

                                               Są źródłem natchnień poetyckich

                                               Tworząc niezapomniane widoki.

 

                                               Wyglądem swym przypominają fiordy,

                                               Lecz mniejsze od nich bywają.

                                               Klimat tu bardzo hardy

                                               A ludzie ciężkie życie mają.

 

                                               Wyspy energetyka, zajęcza, skalista

                                               Rozrzucone po całym akwenie

                                               Choć nie duża jest ich lista

                                               To przypominają nam terenu zatopienie.

 

                                               Wysokie fale biją o skały

                                               Wyspy skalistej mocno.

                                                Łupią jej brzegi całe kawały,

                                               Które spadają  do wody głośno.

 

                                              

 

 

 

                                                                              Str5

 

                                               Płynąc statkiem spacerowym dokoła jeziora

Najpopularniejsze wiersze
Video Player is loading.
Current Time 0:00
Duration 0:00
Loaded: 0%
Stream Type LIVE
Remaining Time 0:00
 
1x
    • Chapters
    • descriptions off, selected
    • subtitles off, selected

      Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeśeli jeszcze go nie posiadasz.

      Reklamy
      O autorze
      hector41
      Użytkownik - hector41

      O sobie samym: Już w szkole podstawowej interesowała mnie poezja Mickiewicza,Słowackiego, Jednak Ojciec skierował mnie do Technikum Elektrycznego. Zainteresowanie moje poezją dalej trwało. Zapisałem się do koła młodych Związku Literatów Pomorskich, w którym sekretarzem był pan Władysław Dunarowski. Wiele czasu poświęcił mi On pokazując piękno przyrody,które zachowałem do dziś. Jednak z uwagi na obowiązki pracy zawodowej nie miałem czasu myśleć o pisaniu. Czyniłem to tylko sporadycznie .Z chwilą pójścia na emeryturę obudził się we mnie bakcyl pisania wierszy i dalej idę tym śladem jaki mi wskazał Władysław Dunarowski.
      Ostatnio widziany: 2025-02-22 12:33:06

      Top 10 wierszy