Smierć sosny - wiersz

Zgrzyta zębata piła

sypie się ruda krew

zarzynanej sosny

solone szronem kciuki

na wystruganie ptaszka

z wielkimi oczami

po paciorkach różańca

z własnego ciała

szeptem recytuje

zbiór kropelek wody

wspina się do nieba

bez Anioła

śni jej się las bezszelestnie

głęboko w sobie zaszyty.