ścieżkami wspomnień - wiersz

z dedykacją dla Marzeny 

zanurzony w pachnącym bzie
niczym w twoich włosach
wędruję ścieżkami czasu

przez złotą jesień
kiedy oplatając miłością
jak nićmi babiego lata
przyleciałaś na skrzydłach wiatru

sprawiając że jesień
stała się wiosną

mroźną zimę
gdy gorączka naszych ciał 
uchyliła okno w hotelowym pokoju
wyciskając kropelki wzruszenia
z iskrzących się z zachwytu sopli
nad poezją splecionych kochanków

dzisiaj łąki i kwiaty 
przypominają mi ciebie 
piękną i świeżą jak one
otoczoną zielenią 
niczym nadzieją
na lepsze jutro 

uczucia rozkwitły
wrosłaś w serce
trzema porami roku

latem zasadzimy drzewo