samotność po to aby kochać - wiersz

dwie samotności

(choćby)

jedna miłość z dala

widzą jaśniej ciemność

gdy dzień wstaję nocą

cały od kwiatów

rozmyty jej makijażem

lewą nogą na boki kuleją

czyjeś dłonie zdrętwiałe jak palce

bo za dużo się stało i ubyło w nadmiarze

spalone do czerwoności usta

zachodzą tamtym obrazem

jego kroków za oknem