RYMY I KATAPULTA - wiersz

   cierpię na niepohamowany egzystencjonalizm

w połączeniu z nieobliczalnym szaleństwem

zupełnie rozpierdolony perfekcjonalizm

w ogólnoświatowym odbiorze systemu i przekleństwem

dla urodzonych czy wykreowanych pesymistów

na podobieństwo i wzór sztywno określonych reguł

jestem mistrzem dla pseudo i auto optymistów

wbrew bezpieczeństwu zepsutą windą w górę i w dół

nieprawdopodobne historie z mojego życia

czkawką dla twardo stąpających niedowiarków

dziwne zdarzenia wychodzą z ukrycia

z psycho skrajnych mózgu zakamarków

mam jedną pojebaną niby wadę

ulegam skrajnym sentymentom

czyny krzywdzące odbieram za zdradę

winy oddaje odległym kontynentom

za bardzo wczuwam się w rolę i oddaję siebie

naprawdę niewiele oczekując w zamian

i gdy raniące mnie słowa odeślę do ciebie

będę wolna od krępujących kajdan i naprzemian

 smutku przekładanego warstwami z niepewnością

szczyptą nieśmiałego uśmiechu i odrobiną wysokiego pulsu

na pełnych obrotach pod ramię z niepoczytalnością

i wysublimowanym smakiem spontanicznie obranego kursu

jestem gotowa podjąć walkę z cieniem pochłaniając absurdy

będąc zagadką dla złudnych cieni albo innych odplamiaczy

stanę się  powodem paradoksalnie wszczętej  burdy

i cichym opozycjonistą wrodzonych rozpierdalaczy

ciał stałych ciekłych i wielce ulotnych sekundo dawców

mam dosyć samozwańczych bogów w teatrze plastikowych lalek

ukrywających swoją naturę na jednym z wielobarwnych manowców

co powielają swoje zachowania nigdy nie zmieniając kalek

za moich czasów do likwidacji błędów służyły korektory

dziś tak modne wygaszacze ekranu i natłoczonych myśli

z pogłębiającej się wady wzroku coraz większe monitory

żeby jakkolwiek móc rozróżnij powszechne odbierz - wyślij

to ja nieposkromiona diablica z obliczem jakże uroczym

i subtelnie drzemiącym aniołem na krańcach duszy

z wizjami obłędnymi na przykładzie snów proroczych

incognito zlewając się z cieniem i strzelając z kuszy

by posiać zamęt w poukładanych namiastkach domów

pedantycznie opanowując sztukę strzałów w sam środek tarczy

po co rozsiewać po świecie suchy prowiant z kondomów

oddychając piękniej jest czuć zapach kwiatu pomarańczy

bezwonność fałszu chemicznie zmodyfikowanym fetorem

profanacja prawdy z wysłużonych iluzjonistycznych sztuczek

jestem zabójcą kłamstwa i szczerych rozmów promotorem

kurewko zdolnym mimo od górnie zaplanowanych stłuczek

 jestem twardym obrońcą struktur bezczeszczonych w pośpiechu

nie panikując poddaj sie podmuchowi mojego oddechu

(28.10.2012) Wrocław