Rybak - wiersz

W anonimowej ciszy wirtualnego tłumu
Z  morza kolorowych czcionek
Skrawki twojego nowego życia wyławiam
W okaleczonych dnach mojej pamięci
W imie twoje znęcam sie
Przywołując każdą plugawa sylabę
W platynowej melancholii walijskiego brzmienia
Okradam umysł ze zrozumienia
Bizancjum moje zniszczyłeś
Ujrzałeś ją i  zwyciężyłeś