Rodzinne pokolenia - wiersz

Rodzinne pokolenia

                                           W młodości ludzie się poznają

                                           I serca sobie wzajemnie oddają

                                           Po to by iść razem przez życie całe

                                           Pokonując często problemy niemałe.

                                           Wiele też jednak jest radości

                                           Bo miłość wielka w nich gości.

                                           Owocem, której są dzieci

                                           Przez co smutek w dal odleci.

                                           Beztroskie dzieciaków uśmiechy

                                           Sprawiają rodzicom wiele pociechy.

                                           Ale gdy buzie ich są smutne

                                           To i noce rodziców bywają okrutne.

                                           Z czasem dzieci dorastają

                                           Problemy nowe stwarzają.

                                           Rodzice cierpliwie to znoszą

                                           Boga o pomoc proszą.

                                           O mądrość dla nich i zdrowie

                                           By zawsze byli w zmowie

                                           Z dobrymi ludźmi i ich kochali

                                           Zaś dla złych wybaczenie posiadali.

                                           Smutno rodzicom bywa,

                                           Gdy dzieci ich opuszczają

                                           Bo za osobą ukochaną podążają.

                                           Takie to są już koleje życia

                                           I dalszego ich wzajemnego bycia.

                                           Smutek z utraty dzieci jednak odchodzi

                                           Bo na świat nowe życie przychodzi.

                                           To wnuczki i wnuki się rodzą

                                           A dziadki z pomocą rodzicom przychodzą.

                                           Wnuki zaś dorastają

                                           I na dziadków czekają.

                                           Aby wysłuchać bajek wiele

                                           Takie to są wnuków cele.

                                           Dziadki się cieszą i je kochają

                                           Bo wreszcie wnuki swoje już mają.

                                           Życzą im dużo wszystkiego dobrego

                                           Lepszego życia od swojego.                           W. Hys