Rodzinne pokolenia - wiersz

Autor: hector41
Czy podoba艂 Ci si臋 ten wiersz? 0

Rodzinne pokolenia

 

                                           W m艂odo艣ci ludzie si臋 poznaj膮

                                           I serca sobie wzajemnie oddaj膮

                                           Po to by i艣膰 razem przez 偶ycie ca艂e

                                           Pokonuj膮c cz臋sto problemy niema艂e.

 

                                           Wiele te偶 jednak jest rado艣ci

                                           Bo mi艂o艣膰 wielka w nich go艣ci.

                                           Owocem, kt贸rej s膮 dzieci

                                           Przez co smutek w dal odleci.

 

                                           Beztroskie dzieciak贸w u艣miechy

                                           Sprawiaj膮 rodzicom wiele pociechy.

                                           Ale gdy buzie ich s膮 smutne

                                           To i noce rodzic贸w bywaj膮 okrutne.

 

                                           Z czasem dzieci dorastaj膮

                                           Problemy nowe stwarzaj膮.

                                           Rodzice cierpliwie to znosz膮

                                           Boga o pomoc prosz膮.

 

                                           O m膮dro艣膰 dla nich i zdrowie

                                           By zawsze byli w zmowie

                                           Z dobrymi lud藕mi i ich kochali

                                           Za艣 dla z艂ych wybaczenie posiadali.

 

                                           Smutno rodzicom bywa,

                                           Gdy dzieci ich opuszczaj膮

                                           Bo za osob膮 ukochan膮 pod膮偶aj膮.

                                           Takie to s膮 ju偶 koleje 偶ycia

                                           I dalszego ich wzajemnego bycia.

 

                                           Smutek z utraty dzieci jednak odchodzi

                                           Bo na 艣wiat nowe 偶ycie przychodzi.

                                           To wnuczki i wnuki si臋 rodz膮

                                           A dziadki z pomoc膮 rodzicom przychodz膮.

 

                                           Wnuki za艣 dorastaj膮

                                           I na dziadk贸w czekaj膮.

                                           Aby wys艂ucha膰 bajek wiele

                                           Takie to s膮 wnuk贸w cele.

 

                                           Dziadki si臋 ciesz膮 i je kochaj膮

                                           Bo wreszcie wnuki swoje ju偶 maj膮.

                                           呕ycz膮 im du偶o wszystkiego dobrego

                                           Lepszego 偶ycia od swojego.                           W. Hys

  

Najpopularniejsze wiersze
Inne wiersze tego autora
Video Player is loading.
Current Time脗 0:00
Duration脗 0:00
Loaded: 0%
Stream Type脗 LIVE
Remaining Time脗 0:00
脗 
1x
    • Chapters
    • descriptions off, selected
    • subtitles off, selected

      Musisz by膰 zalogowany, aby komentowa膰. Zaloguj si臋 lub za艂贸偶 konto, je艣eli jeszcze go nie posiadasz.

      Reklamy
      O autorze
      hector41
      U偶ytkownik - hector41

      O sobie samym: Ju偶 w szkole podstawowej interesowa艂a mnie poezja Mickiewicza,S艂owackiego, Jednak Ojciec skierowa艂 mnie do Technikum Elektrycznego. Zainteresowanie moje poezj膮 dalej trwa艂o. Zapisa艂em si臋 do ko艂a m艂odych Zwi膮zku Literat贸w Pomorskich, w kt贸rym sekretarzem by艂 pan W艂adys艂aw Dunarowski. Wiele czasu po艣wi臋ci艂 mi On pokazuj膮c pi臋kno przyrody,kt贸re zachowa艂em do dzi艣. Jednak z uwagi na obowi膮zki pracy zawodowej nie mia艂em czasu my艣le膰 o pisaniu. Czyni艂em to tylko sporadycznie .Z chwil膮 p贸j艣cia na emerytur臋 obudzi艂 si臋 we mnie bakcyl pisania wierszy i dalej id臋 tym 艣ladem jaki mi wskaza艂 W艂adys艂aw Dunarowski.
      Ostatnio widziany: 2025-02-22 12:33:06

      Top 10 wierszy