resztki ze stołu - wiersz

nauczył mnie patrzeć
ospały wieczór ulepiony z  dłoni
przybił do ściany refleksem

prześwietlone zmysły
pożądanie samotnych nocy
odgarniam z czoła jak niesforny kosmyk
dotyk zmanipulowanej Ofelii

księżyc zagląda w okna sex shopu
ma szklane oczy
gumowy zdawkowy uśmiech