Przebudzona - wiersz

Budzę się rano sama co dzień 

W białych obłokach marzeń, 

W których ty jesteś ze mną 

W tą noc upojną i szaleńczą.  

Już myśli moje są przy tobie 

Bo ty zamąciłeś w mej głowie, 

By zdobyć dwa wierzchołki, 

Które wystają spod dłoni.  

Potem powoli schodzisz 

Do rozległej doliny 

By w gąszczu dotrzeć 

Do przecudnej łąki.

Na środku, której spotykasz 

Orchideę z rozchylonymi 

Płatkami pokrytymi rosą, 

Którą spragniony spijasz.  

Jej piękny zapach odurza 

Twoje zmysły i pragnienia, 

Więc zaczynasz się upajać 

Jej wonnością, delektować.

A ja leżąc rozbudzona cała 

W tych marzeniach podniecona 

Chcę pozostać tak na wieki, 

Aby nie przeżywać żadne męki!    (MKW)