Powrócę tu - wiersz

  Powrócę tu kiedyś po latach
powita mnie stary dąb
co liśćmi konary oplata
a księżyc wdziera się w głąb

Gdzie gwiazdy spokojnie mrugają
i wolny rzeki jest nurt
a dzieci po piasku biegają
i pewny człowieka jest grunt

Gdzie wierzby dają wytchnienie
a wiosną budzi się sad
ten obraz jest jak marzenie
konwalii zakwitnie znów kwiat

A wiśnia pokryje się kwieciem
i biała rozejdzie się woń
nie znajdę piękniejszej w tym świecie
przystani jak własny swój dom