Pokój luster - wiersz

Otwieram drzwi pokoju W nim luster pełno dookoła Wchodzę tam pełem niepokoju W każde pokolei spogladam Swoje życie w nich ogladam Przeszłość która dziś mnie gnebi I zabija w sercu głębi Coraz nowe sa obrazy się pojawiają resztki radości zabijają Prze nią zamknięta droga do serca Twego I na resztę życia samotnego Jestem przez srogi los skazany Kwiat szczęścia został mi zabrany Nie mam już dzisiaj nic