„Poeta na kawie” - wiersz

A ja lubię tutaj znaleźć troszkę powodów do uśmiechu, nawet z naszych ludzkich słabości, które trafnie ubierasz w słowa, czyniąc je melodyjne i delikatne jak kryształowe lustro, w którym wielu może się dostrzec. Czekam na kolejne Twoje Autorze humoreski.

Hazard z Dusigroszem wyszedł i nosem-pozdrawiam!

Wybacz, ale lepiej byłoby, gdybys umieścił je osobno, lub po dwie. Na pewno dwie ostatnie albo napisać od nowa, albo wyrzucić do kosza. Stać Cię na lepsze. Fajnie, ze probujesz czegoś nowego, zawsze to bardziej na plus niż minus. Staraj się również intrygować, wymyślać własne metafory, szlifować własny styl, tak jak zawsze Ci powtarzałam. Ale to Twoja decyzja jak bedziesz w poezji postępował i czy weźmiesz sobie moje rady do serca, to tylko i wyłacznie twoja indywidualna decyzja. Pisząc robisz dwa kroki do przodu ku lepszej formie poetyckiej, ale zawsze jeden krok niestety zrobisz do tyłu. Powodzenia w dalszej drodze i owocnych prac życzę. Pozdrawiam R. A.